مطالعه ترکیب اسیدهای آمینه لارو تاسماهی ایرانی (acipenser persicus) تغذیه شده با غذاهای زنده آرتمیا و دافنی

هدف از این تحقیق مقایسه ترکیب اسیدهای آمینه ضروری لارو تاسماهی ایرانی (acipenser persicus) تغذیه شده با آرتمیا و دافنی است. لاروها از تکثیر مصنوعی یک مولد ماده (3/26 کیلوگرم) و یک مولد نر (19 کیلوگرم) بدست آمد و به 3  تانک پرورش منتقل شدند. دمای آب در دوره پرورش 18– 17 درجه سانتیگراد، میزان ph حدود 8 و میزان اکسیژن 7- 5/5 میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد. لاروها پس از جذب کیسه زرده (10-9 بعد از تفریخ) تا روز چهاردهم با آرتمیا (artemia urmiana)  و سپس تا روز چهلم طبق شرایط کارگاه با دافنی تغذیه شدند. نمونه برداری از لاروها در روزهای چهاردهم و چهلم انجام شد. نتایج نشان داد که در میان اسیدهای آمینه ضروری لارو تاسماهی ایرانی، اسیدهای آمینه آرژنین، لوسین و متیونین نسبت به سایر اسیدهای آمینه ضروری دارای بالاترین میزان و هیستیدین (9/0 درصد) دارای کمترین مقدار هستند. در حالیکه در نمونه آرتمیا و دافنی، متیونین و آرژنین دارای بیشترین مقدار بودند. در آرتمیا و دافنی، بترتیب اسید آمینه هیستیدین (79/0 درصد) و فنیل آلانین (8/0 درصد) دارای کمترین مقدار بودند. مقایسه بین ترکیب اسیدهای آمینه لارو و غذای زنده نشان داده که اسید آمینه ضروری فنیل آلانین در روز 14 (5/65-) و روز چهلم (4/73-) بعنوان اسید آمینه محدودکننده می باشد، بنابراین باید به جیره افزوده شوند.